(επ’ αφορμή επιστολής-επίθεσης κάποιου Ε. Οικονομάκη)
Υπό
Παντελή Μιντεκίδη (http://epamdytikhthess)
Το Ε.ΠΑ.Μ. δεν συνιστά χώρο ιδεολογικής αντιπαράθεσης -ούτε εσωτερικώς ούτε προς τρίτους- πέραν των πέντε βασικών διακηρυκτικών του θέσεων. Ούτε φυσικά ο Δημήτρης Καζάκης έχει ανάγκη κάποιας υποστηρικτικής απαντητικής επιστολής -προς τον εν λόγω κύριο ή τους ομοίους του- από τρίτους.
Ποσώς επίσης ενδιαφέρει τον γράφοντα αν ο κάθε Οικονομάκης έχει μαύρα μεσάνυχτα από Μαρξισμό, στην αριστερά αυτός είναι ο κανόνας. Ο λόγος της απάντησής μου -όχι στον συγκεκριμένο κύριο που ως ενεργούμενο είναι πιθανώς και θύμα, αλλά στα αφεντικά του και στους πάμπολλους ομοιοπαθείς- είναι να αποκαλύψω και να προσπαθήσω να δώσω ένα «τέλος» στις προβοκατορικο-χαφιέδικες επιθέσεις προερχόμενες από τους νεοταξικούς κύκλους της συστημικής-καθεστωτικής αριστεράς, ώστε να πάψουν να παρενοχλούν το Ε.ΠΑ.Μ. και να πληροφορηθούν ότι «έχουσιν γνώσιν οι φύλακες» … Αυτοί οι κύκλοι έχουν λυσσάξει βλέποντας έλληνες πατριώτες κάθε ιδεολογίας, κάθε ηλικίας και από κάθε γωνιά της χώρας να προστρέχουν αθρόα προς το Ε.ΠΑ.Μ., ενώ οι ανερμάτιστες προσδοκίες τους -διάλυση της Ελληνικής Εθνικής Εργατικής Τάξης και μετατροπή της σε αφελληνισμένα υποχείρια προς ευκολότερη πέψη με συνακόλουθη διάλυση του Ελληνικού Έθνους- εξανεμίζονται. Επιστρατεύουν κάθε μέσον για να χτυπήσουν το Ε.ΠΑ.Μ., χτυπώντας ύπουλα τον Καζάκη, ο οποίος μέσα σε λίγους μήνες έχει κατορθώσει το ακατόρθωτο: Να πείσει, να συν-κινήσει, να αναπτερώσει ελπίδες και να συνενώσει τεράστιες μάζες ελληνικού λαού -οργανωτικά ή ανεκπέφραστα- για την επίτευξη του υψηλότερου σκοπού της σύγχρονης ιστορίας των Ελλήνων, σε αντίθεση με αυτούς οι οποίοι συστηματικώς, εντατικώς, διαχρονικώς και ψευδολογώντας τον διχάζουν χάριν της κομματικής τους μικροοντότητας ή των υποκρυπτόμενων εντολέων τους.
Συνέχεια εδώ
Υπό
Παντελή Μιντεκίδη (http://epamdytikhthess)
Το Ε.ΠΑ.Μ. δεν συνιστά χώρο ιδεολογικής αντιπαράθεσης -ούτε εσωτερικώς ούτε προς τρίτους- πέραν των πέντε βασικών διακηρυκτικών του θέσεων. Ούτε φυσικά ο Δημήτρης Καζάκης έχει ανάγκη κάποιας υποστηρικτικής απαντητικής επιστολής -προς τον εν λόγω κύριο ή τους ομοίους του- από τρίτους.
Ποσώς επίσης ενδιαφέρει τον γράφοντα αν ο κάθε Οικονομάκης έχει μαύρα μεσάνυχτα από Μαρξισμό, στην αριστερά αυτός είναι ο κανόνας. Ο λόγος της απάντησής μου -όχι στον συγκεκριμένο κύριο που ως ενεργούμενο είναι πιθανώς και θύμα, αλλά στα αφεντικά του και στους πάμπολλους ομοιοπαθείς- είναι να αποκαλύψω και να προσπαθήσω να δώσω ένα «τέλος» στις προβοκατορικο-χαφιέδικες επιθέσεις προερχόμενες από τους νεοταξικούς κύκλους της συστημικής-καθεστωτικής αριστεράς, ώστε να πάψουν να παρενοχλούν το Ε.ΠΑ.Μ. και να πληροφορηθούν ότι «έχουσιν γνώσιν οι φύλακες» … Αυτοί οι κύκλοι έχουν λυσσάξει βλέποντας έλληνες πατριώτες κάθε ιδεολογίας, κάθε ηλικίας και από κάθε γωνιά της χώρας να προστρέχουν αθρόα προς το Ε.ΠΑ.Μ., ενώ οι ανερμάτιστες προσδοκίες τους -διάλυση της Ελληνικής Εθνικής Εργατικής Τάξης και μετατροπή της σε αφελληνισμένα υποχείρια προς ευκολότερη πέψη με συνακόλουθη διάλυση του Ελληνικού Έθνους- εξανεμίζονται. Επιστρατεύουν κάθε μέσον για να χτυπήσουν το Ε.ΠΑ.Μ., χτυπώντας ύπουλα τον Καζάκη, ο οποίος μέσα σε λίγους μήνες έχει κατορθώσει το ακατόρθωτο: Να πείσει, να συν-κινήσει, να αναπτερώσει ελπίδες και να συνενώσει τεράστιες μάζες ελληνικού λαού -οργανωτικά ή ανεκπέφραστα- για την επίτευξη του υψηλότερου σκοπού της σύγχρονης ιστορίας των Ελλήνων, σε αντίθεση με αυτούς οι οποίοι συστηματικώς, εντατικώς, διαχρονικώς και ψευδολογώντας τον διχάζουν χάριν της κομματικής τους μικροοντότητας ή των υποκρυπτόμενων εντολέων τους.
Συνέχεια εδώ
