ΕΝΙΑΙΟ ΠΑΛΛΑΪΚΟ ΜΕΤΩΠΟ Πυρήνας Λάρισας: Στέφανος Ληναίος και Γεώργιος Καράμπελιας για το θέμα των Γερμανικών πολεμικών οφειλών / προς Μια Ευρωπαϊκή Συνέλευση Ανεξάρτητων Πολιτών

Πρόταση προς το ΑΤΤΑC-Hellas και το ΕΠΑΜ (αναδημοσιεύεται μετά από απαίτηση μελών του ΕΠΑΜ Λάρισας)

11/24/2011 — kaspin

Πρόταση προς το ΑΤΤΑC-Hellas και το ΕΠΑΜ
Το ΕΠΑΜ είναι θετικά διακείμενο προς το ΑΤΤΑC

Συγκεκριμένα, λίγες εβδόμαδες πριν την δημόσια συνάντηση της 24ης Οκτώβρη στην Αθήνα, όπου ο Στέφανος Ληναίος και ο Γεώργιος Καράμπελιας αναφέρθηκαν στο θέμα των Γερμανικών πολεμικών οφειλών προς την Ελλάδα, το ΕΠΑΜ στη Θεσσαλονίκη δημοσίευσε ένα άρθρο αναφορικά με τους ‘καλούς Γερμανούς’ που αντιτίθενται στις πολιτικές της Γερμανικής κυβέρνησης για την Ελλάδα.

Στο άρθρο αυτό ενημερωθήκαμε σχετικά με την ομιλία στο Γερμανικό Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο, στις 29 Σεπτέμβρη, του βουλευτή του ‘Die Linke’ και μέλους του ΑΤΤΑC Γερμανίας Andrej Hunko, ο οποίος υπενθύμισε στους κοινοβουλευτικούς του συναδέλφους πως ως μέλος του ΑΤΤΑC είχε από καιρό αγωνιστεί για την την επιβολή φόρου στις κερδοσκοπικές χρηματοοικονομικές συναλλάγες. Επίσης επισήμανε πως τα προγράμματα λιτότητας που σχετίζονται με το Ταμείο Ευρωπαϊκής Οικονομικής Σταθερότητας επιδεινώνουν περαιτέρω την κρίση σε χώρες όπως η Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένης της κρίσης των δημοκρατικών θεσμών.
Το ΑΤΤΑC, από την πλευρά του, έδειξε παρομοίως θετική αντιμετώπιση στις πολιτικές του ΕΠΑΜ. Όταν στις 31 Οκτώβρη ο Έλληνας πρωθυπουργός Γεώργιος Α. Παπανδρέου ανακοίνωσε την πρότασή του να τεθεί σε δημοψήφισμα η πρόσφατη δανειακή σύμβαση των Βρυξελλών, το ΑΤΤΑC Γαλλίας και το ΕΠΑΜ ήταν μεταξύ των ολίγων που αντέδρασαν θετικά σε αυτήν την πρωτοβουλία.

Το ATTAC-Γαλλίας (ουσιαστικά όλα τα μέλη το People’s Forum που παρέστησαν στη Νίκαια κάτα τη διάρκεια της Συνόδου Κορυφής της G20 έλαβε χώρα εκεί) εξέδωσε την ακόλουθη δήλωση:

«Η G20 ετοιμάζεται να κινητοποιήσει όλες τις δυνάμεις της εναντίον του Ελληνικού λαού ώστε να επιβάλει, με ή άνευ της συγκατάθεσής του, το νέο πρόγραμμα λιτότητας. Το πρόγραμμα αυτό θα φέρει επιπλέον δεινά στην Ελλάδα και απειλεί όλους τους λαούς στην Ευρώπη.

 Εμείς, οι σύνεδροι του People’s Forum αντιτασσόμαστε σε κάθε επιβολή πίεσης στον ελληνικό λαό, είτε αυτή προέρχεται από τη G20, το Δ.Ν.Τ., την Παγκόσμια Τράπεζα, την Ε.Ε. ή ακόμη και την ίδια τους την κυβέρνηση, όλοι τους αναξιόπιστοι, βάσει των έως τώρα πολιτικών τους, να αντιμετωπίσουν την ελληνική κρίση. Δηλώνουμαι δε την αλληλεγγύη μας ενάντια στις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης που έχουν επιβληθεί στον ελληνικό πληθυσμό για πάνω από ένα έτος, ενάντια στην άρνηση κάθε δημοκρατικής διαβούλευσης και ενάντια σε κάθε ‘ελιγμό’ στέρησης από του ίδιους τους Έλληνες να επιλέξουν εναλλακτικές οδούς στις τρέχουσες πολιτικές.

Στηρίζουμε τους αγώνες τους για αξιοπρέπεια, κοινωνική δικαιοσύνη και το δικαίωμά τους να επιλέξουν το μέλλον τους. »

Οι διαφορετικές πολιτικές του ΑΤΤΑC-Γαλλίας και του ΕΠΑΜ στο θέμα του ευρώ στην παρούσα συγκυρία δεν θα έπρεπε (και, ως φαίνεται, στην πραγματικότητα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ) λόγος για διαφωνία ή διαφοροποίηση.
Η πρόταση για δημοψήφισμα του Έλληνα πρωθυπουργού έγειρε σε επίπεδο επίσημης πολιτκής τον προβληματισμό σχετικά με την άμεση δημοκρατία ο οποίος έχει ήδη κάνει την εμφάνισή του στις πλατείες των Ευρωπαϊκών πόλεων (και αλλού) στις συζητήσεις των Αγανακτισμένων Πολιτών. (δείτε επίσης την σχετική συζήτηση στον βρετανικό ιστότοπο Open Democracy)

Η πρόταση μας είναι: το ΑΤΤΑC-Hellas και το ΕΠΑΜ ν’αναπτύξουν μια κοινή πρωτοβουλία στο θέμα της Άμεσης Δημοκρατίας, με αφετηρία τα προκαταρκτικά κείμενα του Καποδίστριας-Σπινέλλι-Ευρώπη (δείτε παρακάτω).

Βεβαίως, τίποτα δε μας εμποδίζει, ταυτόχρονα με αυτήν την πανευρωπαϊκή πρωτοβουλία, να προωθήσουμε προτάσεις εντός των ορίων του Ελληνικού κράτους.

Μια Ευρωπαϊκή Συνέλευση Ανεξάρτητων Πολιτών ———————————-

Οι Αγανακτισμένοι Πολίτες δηλώνουν την υποστήριξή τους στην «αληθινή δημοκρατία», στην άμεση δημοκρατία, στην δημοκρατία των πολιτών …. οι ονομασίες είναι πολλές.

Δυστυχώς όμως ποτέ δεν βλέπουμε ένα κατανοητό σχέδιο για τις μορφές που θα μπορούσε να λαμβάνει αυτή η δημοκρατία των πολιτών, ποιά να είναι η σχέση της με τις υπαρκτές μορφές της αντιπροσωπευτικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, ποιές οι σχέσεις της με τις υπαρκτές μορφές της άμεσης δημοκρατίας, όπως τα δημοψηφίσματα, τις ομάδες δράσης των πολιτών, τις μη-κυβερνητικές οργανώσεις κτλ.

Γίνεται αναφορά από ορισμένους στο ελβετικό μοντέλο, που βασίζεται σε δημοψηφίσματα. Το ελβετικό μοντέλο όμως δεν δίνει πειστική απάντηση στην απεριόριστη δύναμη των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Τα ΜΜΕ μπορούν με την ίδια άνεση να επηρεάσουν το αποτέλεσμα ενός δημοψηφίσματος ή το αποτέλεσμα των εκλογών, ιδιαίτερα στη περίπτωση που το δημοψήφισμα έχει περίπλοκο ή τεχνικό περιεχόμενο.

Ποια είναι η κατάσταση στα μέσα μαζικής ενημέρωσης; Πολύ απλά, βάζουν ως προτεραιότητα την κατεργαριά και τη διαστρέβλωση. Οι πιο σημαντικές αλήθειες δεν θα ακούγονται επειδή θα πέσει blackout. Αυτό που δεν μπορεί να αποσιωπηθεί θα διαστρεβλωθεί για να εξασφαλίσει τη σύγχυση και τη μη κατανόηση σε όλους εκτός από τη μικρή μειοψηφία που μαθαίνουν με άλλο τρόπο την αλήθεια. Αντίθετα τα θέματα που προβάλλονται από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης είναι πολύ συχνά πλαστά,

Οι πολιτικοί που βασίζονται σε αυτά τα μέσα μαζικής ενημέρωσης για την εκλογή τους και την επανεκλογή τους, δεν είναι σε θέση να επιβάλλουν τον έλεγχο. Η μόνη λύση είναι να τα παρακάμπτουμε. Στην εποχή του διαδικτύου αυτό είναι τεχνικά εφικτό εκτός εάν μελλοντικά τα κέντρα εξουσίας καταφέρουν να ελέγχουν το διαδίκτυο με τον ίδιο τρόπο που σήμερα ελέγχονται η τηλεόραση και οι εφημερίδες.

Το ζητούμενο λοιπόν, για τους πολίτες των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι η θέσπιση μιας πανευρωπαϊκής Συνέλευσης Ανεξάρτητων Πολιτών ανεξάρτητης από τα ΜΜΕ.

Οι Ανεξάρτητοι Πολίτες είναι οι πολίτες που συνεννοούνται άμεσα και χωρίς μεσολάβηση μεταξύ τους και με την πολιτική τους βάση. Δεν είναι εξαρτημένοι από μεσάζοντες οι οποίοι μπορούν όποτε θέλουν να δίνουν και να αποσύρουν την υποστήριξη, να διαστρεβλώνουν και να χειραγωγούν το περιεχόμενο. Οι πολιτικοί και οι προσωπικότητες οι οποίοι εμφανίζονται στα ΜΜΕ που δεν ελέγχονται από τους πολίτες δεν θα έπρεπε να έχουν δικαίωμα ψήφου στη Συνέλευση των Ανεξάρτητων Πολιτών. Θα έπρεπε βέβαια να έχουν το δικαίωμα να είναι σύμβουλοι αν υπάρχει ζήτηση για τις συμβουλές τους, αλλά όχι να ψηφίζουν ή να αποφασίζουν. Στην πραγματικότητα μια τέτοια καινοτομία δεν θα έκανε τίποτα παρά να επαναφέρει ένα θεσμό που υπήρχε στην κλασσική δημοκρατία Westminster πριν από την εποχή των μη-κυβερνητικών οργανώσεων στη μορφή της επαγγελματικής civil service. Οι δημόσιοι υπάλληλοι υποτίθεται ότι δεν είχαν άμεση επαφή με τα μέσα μαζικής ενημέρωσης αλλά μόνο δια μέσου του αρμοδίου υπουργού. Η Συνέλευση των Ανεξάρτητων Πολιτών θα επαναφέρει και μάλιστα η ίδια θα αναλάβει, ορισμένες από τις λειτουργίες των δημόσιων υπηρεσιών.

Η Συνέλευση των Ανεξάρτητων Πολιτών θα ανταγωνίζεται το πολυκομματικό αντιπροσωπευτικό κοινοβούλιο δια μέσου ενός δημοψηφίσματος που να διοργανώνεται ας πούμε κάθε πέντε χρόνια το οποίο θα καθορίζει αν οι νομοθετικές εξουσίες για την επόμενη πενταετία θα είναι στα χέρια του πολυκομματικού κοινοβουλίου ή της Συνέλευσης των Ανεξάρτητων Πολιτών. Όποιο νομοθετικό σώμα έχανε το δημοψήφισμα για μεταμορφωθεί σε συμβουλευτικό, όχι σε νομοθετικό, όργανο. Σε περίπτωση που η Συνέλευση των Ανεξάρτητων Πολιτών κερδίσει το πανευρωπαϊκό δημοψήφισμα, αυτό θα σημαίνει ότι οι εξουσίες σε κάθε κατώτερο επίπεδο, εθνικό, περιφερειακό, τοπικό, θα περάσει στα χέρια της τοπικής Συνέλευσης Ανεξάρτητων Πολιτών. Εκείνοι που χάνουν πανευρωπαϊκά θα έχουν το δικαίωμα να κάνουν έφεση στο εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο ώστε να δοκιμάζεται στο κατώτερο επίπεδο τη σχετική δύναμη των μορφών της δημοκρατίας.

Ο αρχηγός του κράτους της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα πρέπει να ψηφίζεται από ένα σώμα εκλεκτόρων που απαρτίζεται από τους αρχηγούς κρατών των κρατών-μελών και από αντιπροσώπους ή από τα κοινοβούλια ή από τις συνελεύσεις των ανεξαρτήτων πολιτών, όποιοι διαθέτουν την εντολή. Αυτό θα έλυνε ένα σημαντικό πρόβλημα που σήμερα μειώνει τη νομιμότητα των πανευρωπαϊκών θεσμών αφού σήμερα τα εθνικά κοινοβούλια αντιμετωπίζονται, αδικαιολόγητα, σαν να ήταν φορείς της εθνικής κυριαρχίας των κρατών μελών.

Θα έπρεπε να ξεκαθαρίζει η Συνέλευση των Ανεξάρτητων Πολιτών ότι δεν είναι πολιτικό κόμμα. Η κομματική ταυτότητα των μελών της Συνέλευσης θα πρέπει να είναι ιδιωτική υπόθεση όπως είναι σήμερα το θρήσκευμα σε λειτουργικό κοσμικό πολίτευμα. Θα πρέπει να υπάρχει δικαστήριο που να κρίνει αν η συμπεριφορά ενός μέλους της Συνέλευσης Ανεξάρτητων Πολιτών παραβιάζει αυτό τον κανόνα. Όποιος στη Συνέλευση των Ανεξάρτητων Πολιτών συμπεριφέρεται με κομματικό τρόπο θα υποχρεωθεί να αποσυρθεί από τη Συνέλευση των Ανεξάρτητων Πολιτών και να πολιτεύεται δια μέσου των πολυκομματικών θεσμών, δηλαδή ως παραδοσιακός πολυκομματικός πολιτικός.

Ορίστε λοιπόν μια εικόνα για το πώς θα μπορούσε να λειτουργεί μια Πανευρωπαϊκή Συνέλευση των Ανεξάρτητων Πολιτών. Τίποτα δεν εμποδίζει τους πολίτες να ξεκινήσουν με τη δημιουργία μιας τέτοιας συνέλευσης και να ζητήσουν να έχει και εξουσίες. Σύμφωνα με το Άρθρο 11, παρ. 4 της Συνθήκης της Λισαβόνας « Πολίτες της Ένωσης, εφόσον συγκεντρωθεί αριθμός τουλάχιστον ενός εκατομμυρίου, υπήκοοι σημαντικού αριθμού κρατών μελών, μπορούν να λαμβάνουν την πρωτοβουλία να καλούν την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων της, να υποβάλλει κατάλληλες προτάσεις επί θεμάτων στα οποία οι εν λόγω πολίτες θεωρούν ότι απαιτείται νομική πράξη της Ένωσης για την εφαρμογή των Συνθηκών.»

Ευρωπαϊκή Συνέλευση Ανεξάρτητων Πολιτών

Το φιλελεύθερο δημοκρατικό πολυκομματικό πολιτικό σύστημα δεν θα πρέπει να αποτελεί μονοπώλιο, διότι το αποτέλεσμα ενός τέτοιου μονοπωλίου είναι ότι ο ψηφοφόρος δεν έχει πραγματική πολιτική επιλογή: όποιον πολιτικό κι αν επιλέξει ως εκπρόσωπό του, αυτός θα συμπεριφερθεί με τον ίδιο τρόπο, επιδιώκοντας να μετατρέψει συγκεκριμένα ζητήματα σε αφηρημένες ιδέες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως πολιτικό νόμισμα στον ανταγωνισμό με άλλους παρόμοιους πολιτικούς.

Η Ευρωπαϊκή Συνέλευση Ανεξάρτητων Πολιτών (ΕΣΑΠ) θα αναλάβει το έργο της διάσπασης αυτού του μονοπωλίου ανταγωνιζόμενη το υπάρχον σύστημα στο σύνολό του, όχι όντας ένα μεταξύ αντίπαλων κομμάτων, αλλά ως ένα εναλλακτικό μη κομματικό νομοθετικό σώμα. Ζητώντας να εφαρμόσει διαδικασίες συναίνεσης αντί της ψηφοφορίας στις αποφάσεις της, προωθείται ως εναλλακτική λύση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ζητώντας λαϊκή εντολή ανά πενταετία μέσω ενός πανευρωπαϊκού δημοψηφίσματος. Εάν κερδίσει το δημοψήφισμα, η ΕΣΑΠ θα γίνει το νομοθετικό σώμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αναθέτοντας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συμβουλευτικό ρόλο, του οποίου έργο θα είναι να ασκεί κριτική στην ΕΣΑΠ και να επιδιώξει να κερδίσει ξανά την εντολή στο δημοψήφισμα της επόμενης πενταετίας.

Το πανευρωπαϊκό δημοψήφισμα που μεταβιβάζει νομοθετικές εξουσίες στην ΕΣΑΠ θα ισχύει σε κάθε χαμηλότερο επίπεδο: εθνικό, περιφερειακό και τοπικό. Ωστόσο, σε αυτά τα χαμηλότερα επίπεδα οι υποστηρικτές των φιλελευθέρων δημοκρατικών πολυκομματικών θεσμικών οργάνων θα είναι ελεύθεροι αμέσως μετά το πανευρωπαϊκό δημοψήφισμα να αμφισβητήσουν την εντολή της ΕΣΑΠ στο δικό τους συγκεκριμένο επίπεδο και, εάν επιτύχουν, διατηρούν την εντολή στο εν λόγω χαμηλότερο επίπεδο για το εναπομένον διάστημα της πενταετούς περιόδου.

Η Ευρωπαϊκή Συνέλευση Ανεξάρτητων Πολιτών θα αποτελείται, όπως υποδηλώνει το όνομά της, από ανεξάρτητους πολίτες. Αυτό σημαίνει – εφόσον είναι εφικτό στην εποχή του Διαδικτύου – ότι η πλήρως συμμετέχοντες στην ΕΣΑΠ δεν θα εξαρτώνται από πολιτικούς μεσάζοντες: τα μέσα ενημέρωσης. Όποιος πολίτης εμφανίζεται στην τηλεόραση ή κάνει χρήση οποιουδήποτε άλλου μέσου επικοινωνίας πέραν όσων είναι απαλλαγμένα από εξωτερικό δημοσιογραφικό έλεγχο, ή όσων είναι υπό τον έλεγχο της ίδιας της ΕΣΑΠ, δεν θα τυγχάνει πλήρους αναγνώρισης ως ανεξάρτητος πολίτης και δεν θα είναι αποδεκτός στην ΕΣΑΠ – με εξαίρεση να έχει, το πολύ, κάποια συμβουλευτική ιδιότητα. Παρόμοιοι περιορισμοί επιβλήθηκαν στο παρελθόν, σε κάποια μέρη, σε δημόσιους υπαλλήλους, και η ΕΣΑΠ θα επιδιώξει πράγματι να ασκήσει πολλές από τις λειτουργίες που ασκούσε κάποτε η επαγγελματική δημόσια υπηρεσία.

Η Ευρωπαϊκή Συνέλευση Ανεξάρτητων Πολιτών φιλοδοξεί να καταλύσει την εξουσία των μαζικών μέσων ενημέρωσης στο πολιτικό σύστημα, και αυτή είναι μια από τις μεθόδους με τις οποίες προτίθεται να επιτύχει αυτόν τον στόχο.